Afsluiten
Blijf op de hoogte en volg Nicky
27 Juli 2015 | Aruba, Aruba
Aruba wat ga ik je missen! De zon, de warmte, de mooie blauwe zee, de relaxte sfeer, de tijd, de feestjes, de stranddagen, het zand, mijn vrienden, de muziek, het dansen en zelfs het sporten! Zo kan ik nog wel even doorgaan met wat ik allemaal nog meer ga missen! Het afgelopen jaar heb ik zoveel gezien, geleerd en gedaan! En dat op zo een klein eilandje!
De meeste van jullie weten wel dat ik niet altijd zo enthousiast over Aruba heb verteld. Alle emoties heb ik hier zeker meegemaakt, maar vooral heb ik enorm met mezelf in de knoop gezeten. Ik durf dit nu wel te zeggen, omdat ik weet dat dit nu wel anders is! Het gevoel dat ik (hier en nu) word geaccepteerd zoals ik ben en niet voor wie ik was of wordt. Het niet hoeven voldoen aan het ‘perfecte plaatje’ is erg fijn (lees: een man, trouwen, kinderen etc.). Of ik bang ben weer het ‘oude’ gevoel terug te krijgen, de onzekerheid waar ik dagelijks mee geconfronteerd zal worden, waar iedereen me ook aan helpt herinneren… Ja zeker. Echter sta ik nu veel zekerder in mijn schoenen, weet ik wie ík ben en wat ík wil!
Hier op Aruba heb ik mezelf leren kennen, heb ik verschillende obstakels alleen aangepakt, heb ik mijn veilige bestaan opgebouwd.. Waarom ik dan toch terug ga naar Nederland?! Ik mis mijn thuis, mijn huis, mijn lieve familie en vrienden. Graag wil ik thuis ook mijn veilige plekje creëren, waar ik mijn eigen ik kan zijn. Ik wil mezelf blijven ontwikkelen, iets waar ik hier op vast loop. Ik ga terug naar mijn vrienden en familie. Terug naar de regen, de wind, de chaos, de volle agenda’s... Terug naar Nederland, naar huis. Met tranen in mijn ogen zal ik dit prachtige eiland verlaten. Dit jaar, het beste jaar ooit, zal ik over vier weken gaan afsluiten. Tijd voor een nieuw hoofdstuk. Een nieuwe start, met nieuwe ervaringen, nieuwe (en oude) vrienden en een nieuwe baan!
Met een glimlach en een traan kijk ik terug naar het verleden, ga ik door naar de toekomst, maar leef ik in het heden.
De meeste van jullie weten wel dat ik niet altijd zo enthousiast over Aruba heb verteld. Alle emoties heb ik hier zeker meegemaakt, maar vooral heb ik enorm met mezelf in de knoop gezeten. Ik durf dit nu wel te zeggen, omdat ik weet dat dit nu wel anders is! Het gevoel dat ik (hier en nu) word geaccepteerd zoals ik ben en niet voor wie ik was of wordt. Het niet hoeven voldoen aan het ‘perfecte plaatje’ is erg fijn (lees: een man, trouwen, kinderen etc.). Of ik bang ben weer het ‘oude’ gevoel terug te krijgen, de onzekerheid waar ik dagelijks mee geconfronteerd zal worden, waar iedereen me ook aan helpt herinneren… Ja zeker. Echter sta ik nu veel zekerder in mijn schoenen, weet ik wie ík ben en wat ík wil!
Hier op Aruba heb ik mezelf leren kennen, heb ik verschillende obstakels alleen aangepakt, heb ik mijn veilige bestaan opgebouwd.. Waarom ik dan toch terug ga naar Nederland?! Ik mis mijn thuis, mijn huis, mijn lieve familie en vrienden. Graag wil ik thuis ook mijn veilige plekje creëren, waar ik mijn eigen ik kan zijn. Ik wil mezelf blijven ontwikkelen, iets waar ik hier op vast loop. Ik ga terug naar mijn vrienden en familie. Terug naar de regen, de wind, de chaos, de volle agenda’s... Terug naar Nederland, naar huis. Met tranen in mijn ogen zal ik dit prachtige eiland verlaten. Dit jaar, het beste jaar ooit, zal ik over vier weken gaan afsluiten. Tijd voor een nieuw hoofdstuk. Een nieuwe start, met nieuwe ervaringen, nieuwe (en oude) vrienden en een nieuwe baan!
Met een glimlach en een traan kijk ik terug naar het verleden, ga ik door naar de toekomst, maar leef ik in het heden.
-
27 Juli 2015 - 10:32
Pauline Corpel :
Hoi lieverd,
Wij zijn heel trots op je en zijn ook wel weer blij dat we je snel weer zien.
Knuffel en een dikke kus
Fam corpel -
27 Juli 2015 - 10:41
Annemieke:
Ha Nicky,
Jeetje, wat gaat een jaar dan weer snel! Geniet nog goed van de laatste vier weken, voordat je het weet gaat hier in Nederland je wekker en heb je een vroege dienst en moet je in het donker met regen en wind naar het ziekenhuis fietsen...
Ciao ciao! Annemieke -
27 Juli 2015 - 10:55
Kim:
Mooi geschreven Nicky!
En kom gewoon maar bij ons terug op de afdeling joh haha :)
Veel plezier nog xx Liefs -
27 Juli 2015 - 11:20
Pauline:
Het zal zeker een gemis zijn het mooie weer en de feestjes en fijne sfeer, maar ben blij dat je weer thuis komt in de hectiek en inderdaad volle agenda's maar ook de gezellig sfeer thuis en met je vrienden hier.
Liefs mama -
27 Juli 2015 - 11:25
Evert Jan:
Jeetje meis, wat heb jij een (levens)ervaring er bij. Ik ben zo reuze trots op je dat je gewoon alles zelf hebt geregeld, opgelost, verwerkt en aangepast.
Hoewel je nu weer een grotere stap hebt gemaakt naar een nog mooiere, zelfbewuste jonge vrouw, blijf je nog steeds mijn kleine meid!
En reken maar dat die tranen bij je vertrek, ook bij je aankomst hier zullen worden beantwoord met tranen, tears of joy!
Ik zeg alvast "welcome back"! Xxx -
27 Juli 2015 - 14:23
Miriam:
Nicky,
Hopi bunita. Mi ta deseabo tur cos bon cu bo metanan nobo. Na Aruba nos tambe ta bai haya bo falta. Corda semper pa keda bo mes. Y aki na Aruba semper tin un luga pabo.
Pasa dushi na New York.
Brasa y sunchi,
Miriam. -
27 Juli 2015 - 19:01
Anne:
Mooi nicky! Tot snel in nederland en ik zeg boek in nov met mij een vakantie naar aruba!
Liefs anne je ex collega en soort van toekomstige collega;)
-
17 Augustus 2015 - 19:08
Ingrid:
Hi Nicky
Ik heb je blog eigenlijk nu pas gezien. Vandaag is je verjaardag! Van harte!!
Wat een mooie conclusie en wat een prachtige instelling beschrijf je. Fijn dat je zo mooi kunt terugkijken naar je Aruba jaar en de inzichten die het je heeft gebracht! Veel plezier deze laatste weken, sterkte met afscheid nemen en succes met alle volgende ervaringen op je pad!
liefs, je mexicaanse tante :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
